Αγαπητέ κύριε Διευθυντή ΜΕΝΝ
Ξέρω ότι στις επίσημες επιστολές είναι σωστότερο να αναγράφεται το επίθετο αλλά κατά τη γνώμη μου αυτές οι επισημότητες κρατάνε τις σχέσεις σε μεγαλύτερη απόσταση και εγώ δεν θα επιθυμούσα κάτι τέτοιο για εμάς!
Αποφάσισα να σας γράψω γιατί ήταν ο μόνος τρόπος οι σκέψεις μου να μπουν σε μία τάξη και να μη διακοπεί ο ειρμός μου, ώστε να πω όλα όσα σκέφτομαι και θα ήθελα!
Ξέρω ότι ήδη η δική μας οικογένεια χρήζει διαφορετικής μεταχείρισης από άλλες και έχουμε περισσότερα οφέλη, και μου είναι ξεκάθαρο πως αν ζητήσω κάτι ακόμα το πιθανότερο είναι να φανώ αχάριστη και κακομαθημένη (με την καλή έννοια) ή καλομαθημένη (με την κακή έννοια).
Ο Ορεστάκος μας μετά από μία καλή γι’ αυτόν εβδομάδα, που ήρθε ταυτόχρονα και με μία δική μας καθημερινή επαφή, είχε δύο κακές μέρες που ήταν αναστατωμένος, που πάλι τυχαία ήταν μέρες που εμείς δεν τον επισκεφτήκαμε! Ενώ συνεχώς και από την αρχή όλοι μας λέγατε ότι η καλή μας ψυχολογία περνάει στα παιδιά και την καταλαβαίνουν και προσπαθούν, την ίδια στιγμή όντας απαγορευμένο να έχουμε επαφή μαζί τους ήταν ξεκάθαρα υποδεέστερο σε σχέση με οποιαδήποτε φαρμακευτική ή μηχανική υποστήριξη του παρέχετε εσείς στη ΜΕΝΝ.
Χθες λοιπόν, παίρνοντας τηλέφωνο να ρωτήσω για την κατάστασή του μίλησα με τη μαία στο τηλέφωνο και τη ρώτησα αν υπάρχει περίπτωση, επειδή ο μικρός μας αυξάνει κάπως ραγδαία βάρος τις τελευταίες μέρες, αλλά ταυτόχρονα η κορτιζόνη του μένει σταθερή, δεν τον καλύπτει πλέον και γι’ αυτό υπάρχει αυτό το πισωγύρισμα! Η μαία σαστισμένη μου ζήτησε να μην αναφέρω καν κάτι τέτοιο στους γιατρούς γιατί αυτά τα πράγματα εκείνοι τα μετράνε καθημερινά και ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους και θα ήταν σαν να τους προσβάλλω. Με έκπληξη μου συνειδητοποίησα πως ο δικός μου συνειρμός ήταν τόσο διαφορετικός από τον δικό της! Εγώ προσπάθησα να εκλογικεύσω φαρμακευτικά την κατάσταση του μωρού μας, και εκείνη πολύ όμορφα προσπάθησε να προστατεύσει εμένα και να υπερασπιστεί τη δουλειά των γιατρών! Ξεκάθαρα η πρόθεσή μου δεν ήταν να αμφισβητήσω κανέναν, αλλά να καταλάβω αν υπάρχει κάτι λογικό πίσω από ένα αποτέλεσμα! Εσείς ήσασταν ο πρώτος άνθρωπος που μας κάνατε μία πλήρη ενημέρωση για όσα συνέβαιναν και στα δύο παιδιά μας! Παρά το γεγονός ότι κάθε σας ολοκληρωμένη φράση ήταν για εμάς ένα ακόμη χαστούκι μας ξεκαθάριζε ένα έως τότε θολό και αχανές τοπίο, στο οποίο επικρατούσε μία αισιοδοξία λόγω άγνοιας και φόβος λόγω πάλι της άγνοιας. Εξαιτίας σας λοιπόν κάθε καινούρια λέξη, κάθε καινούργια πάθηση έμπαινε στο google και διάβαζα με τις ώρες ώστε να καταλάβω τι είναι αυτό που μας συμβαίνει, αν είναι αναστρέψιμο, τι το προκαλεί και άλλα! Αυτή λοιπόν η ανάγκη για εξερεύνηση με έκανε να πέσω πάνω σε ένα βιβλίο που λέγεται «Η μέθοδος Μάρκοβιτς».
Μπορώ να σκεφτώ τρεις διαφορετικές αντιδράσεις μετά από αυτό τον τίτλο του βιβλίου:
- Αυτή που την ξέρετε και συμφωνείτε αλλά δεν είναι εφαρμόσιμη στα ελληνικά δεδομένα
- Αυτή που την ξέρετε και διαφωνείτε γιατί όλες αυτές σας φαίνονται θεωρίες του πωπού
- Και τέλος αυτή που δεν την γνωρίζεται και δεν θα διαφωνούσατε ή θα συμφωνούσατε παρά μόνο αν δεν είχατε ο ίδιος μία γνώμη πάνω σε αυτό
Ό,τι από τα παραπάνω και αν συμβαίνει αυτό το βιβλίο είναι η αιτία που γράφω αυτό το γράμμα! Κάθε του σελίδα περιγράφει τόσο αληθινά όσα νιώθω σαν μαμά πρόωρου! Έχω θυμώσει με τόσα πολλά πράγματα που επέτρεψα να συμβούν σε μένα και τελικά ίσως αυτά να ήταν μοιραία για την μετέπειτα εξέλιξη της εγκυμοσύνης μου και των μωρών μου, και όλα αυτά γιατί ΔΕΝ ΉΞΕΡΑ.
Η ζωή μου έπαιξε πολλά παιχνίδια και χρειάστηκε αρκετές φορές να σκουπίσω τα δάκρυα μου και να σηκωθώ στα πόδια μου για να συνεχίσω. Όμως δεν ήμουν μόνη μου! Μοναδικό μου όπλο ήταν η αγάπη των γύρω μου! Είμαι τυχερή γιατί έχω αγαπηθεί πολύ στη ζωή μου και αντίστοιχα έχω αγαπήσει και πολύ. Αλλά ανάμεσα από όλες τις αγάπες που έδωσα και πήρα, θα ξεχώριζα με διαφορά αυτή της μαμάς μου! Με θυμάμαι να λέω ότι είμαι άνθρωπος αγκαλίτσας. Τόσο παράδοξο όμως οι πιο σφιχτές αγκαλιές με ένα μαγικό τρόπο κάνουν τα σώματα να χαλαρώνουν!
Φαντάζομαι ότι ξέρετε που το πάω! Νομίζω ότι έχει έρθει η σειρά μου να δώσω στο μικρό μου θαύμα τη βιταμίνη της αγάπης! Να μου δοθεί η ευκαιρία να κάνω καγκουρό με τον μικρό μου γίγαντα και να ξαναχτίσουμε μαζί μία σχέση εμπιστοσύνης, αγάπης και ασφάλειας. Δεν θα αναφερθώ στις έρευνες που αποδεικνύουν πόσο βοηθάει στο αναπνευστικό! Θα ζητήσω απλά το δικαίωμά μου να δώσω στο μωρό μου ό,τι πολυτιμότερο έχω. Την αγάπη μου, την ασφάλεια της αγκαλιάς μου και την υπόσχεση ότι δεν θα παλεύει μόνος του από εδώ και πέρα!
Δεν ξέρω τι εντύπωση έχω δώσει σαν άνθρωπος! Πιθανότατα να πιστεύετε ότι στη ζωή μου κουνούσα το δάχτυλο και απαιτούσα πράγματα, ίσως και ότι έκαιγα κάποια σουτιέν σε καμία διαδήλωση με φεμινίστριες, αλλά δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος! Δεν είμαι καθόλου αυτός ο άνθρωπος. Και μακάρι ο χρόνος να τα φέρει έτσι που να γνωριστούμε τόσο καλά που θα χρειαστεί να μιλήσετε εσείς για μένα και όχι εγώ για μένα!
Σε περίπτωση που το αίτημά μου σας φέρνει σε δύσκολη θέση σε σχέση με υψηλότερα στελέχη της κλινικής ή με συναδέλφους σας, θα ήθελα να μου δώσετε κάποιο χαρτί να υπογράψω ότι αναλαμβάνω όλη την ευθύνη του αιτήματος μου σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά!
Σας εκτιμώ πάρα πολύ και εσάς και το έργο σας και ξέρω ότι έχετε κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για αυτά τα μωρά!
Κάποτε μου είχατε πει για τον Μητσάκο ότι έχει 0% πιθανότητες να τα καταφέρει και είχατε δίκιο! Στον Ορέστη δώσατε 2% πιθανότητες! Θα ήθελα πολύ να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα, και θα ήθελα να το κερδίσουμε μαζί!!!
Σας ευχαριστώ πολύ
Με αγάπη και εκτίμηση
Η μαμά που νοσηλεύει το μωρό της στην μονάδα
Ο σκοπός της δημοσίευσης αυτής της επιστολής που πραγματικά στάλθηκε εκείνο το χρονικό διάστημα, είναι να σε εμπνεύσει για να διεκδικείς την καλύτερη φροντίδα για το μωρό σου.
