«Θα χαλάσεις το σώμα σου», «στην εγκυμοσύνη σου πρέπει να τρως για δύο», «εγώ φόρεσα το παλιό μου τζιν βγαίνοντας από το μαιευτήριο», «έβαλα 30 κιλά σε κάθε μου εγκυμοσύνη αλλά τα έχασα όλα πριν χρονίσει το παιδί», «μέχρι τους 9 μήνες πρέπει να επανέλθει το σώμα σου στην πρότερη κατάσταση», «αν δεν χάνεις βάρος είναι επειδή δεν θες, χρησιμοποιείς το παιδί σαν δικαιολογία», «κοίτα τη ξαδέρφη σου, αμέσως επανήλθε και είναι μία κούκλα», «αν θηλάσεις θα αργήσεις να χάσεις τα κιλά». Όλες αυτές είναι φράσεις που έχω ακούσει, φράσεις που μου έχουν πει, φράσεις που μου φαίνονται γνωστές και οικίες, με έναν περίγυρο που πάντα θέλει να σε συμβουλέψει για το δικό σου «καλό» αλλά τελικά καταλήγει να σε πληγώνει λίγο ακόμα!
Είναι τόσο μεγάλο το κεφάλαιο του βάρους, τόσο γενικά στην καθημερινότητά μας, όσο και ειδικότερα στην εγκυμοσύνη που η πρόσληψη κιλών είναι μέρος της διαδικασίας! Το πόσα κιλά θα βάλει κανείς εξαρτάται από τον ίδιο αλλά και από τις συνθήκες στις οποίες ζει. Το ίδιο ισχύει και για μετά τον τοκετό. Δεν μπορούμε να παραδειγματιζόμαστε μόνο από τις γυναίκες που έχασαν τα κιλά τους γρήγορα, ξεκίνησαν γυμναστική και έβαλαν τη ζωή τους σε τάξη από νωρίς. Δεν είμαστε αυτοί οι άνθρωποι και δεν ζούμε τις ζωές τους. Έχουμε διανύσει τη δική μας διαδρομή μέχρι εδώ που είμαστε και έχουμε τα δικά μας θέματα να λύσουμε, τα οποία τα κουβαλάμε μαζί μας κάθε μέρα από την παιδική μας ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή μας.
Πώς λοιπόν, μπορώ να πάω εγώ να πω σε μία γυναίκα που έχει παλέψει με συναισθηματική υπερφαγία σχεδόν όλη της τη ζωή, ότι πρέπει να χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης της άμεσα, και την ίδια στιγμή να έχει σπίτι, παιδί, εαυτό και σύζυγο ικανοποιημένους, καθαρούς και κοιμισμένους.
Ας είμαστε ρεαλιστές παιδιά! Πολλές φορές οι ζωή μας δεν μπορεί να είναι σε τάξη με ή χωρίς παιδιά. Αν υπάρχουν δε, ένα, δύο ή και περισσότερα κουτσούβελα που κλαίνε, που δεν κοιμούνται σερί τη νύχτα ή τη μέρα, που θέλουν να πάνε δραστηριότητες, σχολεία, που αρρωσταίνουν και γενικά που απορυθμίζουν την καθημερινότητά σου, το κεφάλαιο διατροφή και γυμναστική συνήθως είναι το πρώτο που εγκαταλείπουμε.
Αν και σαν ειδικός σε αυτό το επάγγελμα, θα μπορούσα να πω πάρα πολλές ιστορίες τρίτων, θα προτιμήσω να μιλήσω για εμένα (για άλλη μία φορά).
Η πρώτη μου εγκυμοσύνη ξεκίνησε σε ένα απολύτως φυσιολογικό βάρος. Αν και δίδυμη η κύησή μου, προσπαθούσα να προσέχω πάρα πολύ τι θα έτρωγα και πόσο, για να μη χάσω εντελώς τη φόρμα μου. Ζυγιζόμουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα και χωρίς να κάνω δίαιτα ή να στερούμε προσπαθούσα να είμαι προσεκτική τόσο στην ποιότητα αυτού που θα έτρωγα όσο και στην ποσότητα. Μέχρι τους πεντέμιση μήνες λοιπόν που κράτησε η πρώτη μου εγκυμοσύνη, το βάρος που είχα βάλει ήταν μόλις πέντε κιλά. Με την επιστροφή μου στο σπίτι ήμουν ήδη δύο κιλά ελαφρύτερη από την έναρξη της εγκυμοσύνης.
Το γεγονός ότι είχα απαλλαχτεί εντελώς από το άγχος «πώς να χάσω τα κιλά της εγκυμοσύνης» συν ότι διένυα μία περίοδο βαθιάς κατάθλιψης, καθώς είχα δύο μωρά στη ΜΕΝΝ με τεράστιες πιθανότητες να μη τα καταφέρουν, με έκαναν να τρώω ασταμάτητα και αλόγιστα. Θυμάμαι να θέλω στο στόμα μου τη γεύση από τα ζυμάρια και από τη ζάχαρη. Να μη μακρηγορώ, μέσα σε πέντε μήνες είχα βάλει 15 κιλά και ενώ το έβλεπα να συμβαίνει, ήμουν σε φάση παραίτησης, δεν με ένοιαζε.
Ήρθε λοιπόν αυτό το δεύτερο εισιτήριο για τον κόσμο της γονεικότητας και πλέον ήμουν ήδη υπέρβαρη σύμφωνα με το ΔΜΣ (Δείκτη Μάζας Σώματος). Πάμε πάλι, ζυγίσματα, άγχος, ερωτήσεις από φίλους και γιατρούς, πόσα κιλά είμαι, πόσα κιλά πήρα, μην έχω κάποια επιπλοκή στην εγκυμοσύνη και δεν καταφέρω να γεννήσω όπως θέλω. Χίλιες σκέψεις και όλες γύρω από τα κιλά, την υγεία τη δική μου, και την υγεία του μωρού μου.
Δεν είναι και εύκολο εδώ πέρα που τα λέμε να είσαι υπεύθυνος ξαφνικά για δύο και μάλιστα αυτός ο δέυτερος να είναι τόσο άμεσα εξαρτημένος από εσένα. Είναι ένα έξτρα «βάρος» στις πλάτες σου όταν μέσα στο κεφάλι σου ήδη συμβαίνουν πολλά!
Για να καταλήξω, τα κιλά που έπρεπε τελικά να χάσω μετά από τη γέννηση του μικρού μου, ήταν 30 κιλά. Και μέχρι σήμερα, δύο χρόνια μετά, δεν τα έχω χάσει όλα! Μένουν ακόμα 5 κιλά. Η αλήθεια είναι, ότι το σώμα μου είναι εντελώς διαφορετικό. Ακόμα και αν τα νούμερα είναι γνώριμα, η δομή του σώματός μου απέχει πολύ από το παρελθόν. Δεν είμαι το ίδιο. Και ίσως να μην επανέλθω και ποτέ. Όμως δεν ξέρω γιατί αυτό θα έπρεπε να είναι πρόβλημα τελικά;
Άλλαξα σε τόσους τομείς αυτά τα χρόνια. Εξελίχθηκα σε ένα νέο είδος, αυτό της μαμάς! Έμαθα να αφουγκράζομαι τον κόσμο και τα παιδιά αλλιώς. Έμαθα να χρησιμοποιώ τις λέξεις αλλιώς! Έβαλα τον εαυτό και τον εγωισμό μου σε δεύτερη μοίρα για να δώσω χώρο σε ένα νέο πλάσμα! Και ενώ θα έπρεπε να είμαι πλήρης και περήφανη για όλα αυτά, ο κόσμος ακόμα θα με ρωτάει, αν έχασα τα κιλά που πήρα.
Ε λοιπόν αρκετά! Το πόσα κιλά πήρε η κάθε γυναίκα, το πότε θα επανέλθει στο προηγούμενο βάρος της, ή το αν θα επανέλθει και ποτέ, δεν αφορά κανέναν και δεν θα πρέπει να γίνεται ούτε θέμα συζήτησης, ούτε στόχος ζωής.
Η διαδικασία της διατροφής, θέλει συνέπεια, θέλει προετοιμασία, θέλει καλή ψυχολογία και καλό ύπνο. Ακόμα και αν στερείσαι και η καθημερινότητά σου είναι σκληρή από την αυπνία και την κούραση, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να μη χάνεις γραμμάριο! Επί της ουσίας, ο οργανισμός σου προσπαθεί να σε προστατέψει, να κρατήσει ενεργειακά αποθέματα γιατί καταλαβαίνει ότι τα έχεις ανάγκη και εσύ καταλήγεις να νοιάζεσαι μόνο για ένα νούμερο στη ζυγαριά. Ως πότε θα μας ορίζει ένα νούμερο ρε παιδία; Και ως πότε θα ζούμε τις ζωές των άλλων για να φτάσουμε σε σημείο να πιστεύουμε ότι εμείς δεν είμαστε αρκετά καλοί, δυνατοί ή στοχοπροσηλωμένοι.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η διαδικασία της δίαιτας είναι κατασκευασμένη για τα αποτυγχάνει. Το παν είναι να μπορούμε στην πλειονότητα των ημερών μας, να τρώμε ισορροπημένα και να ακούμε τις ανάγκες μας. Οι μικρές αλλαγές που ταιριάζουν στην καθημερινότητά μας είναι και αυτές που θα είναι ευκολότερο να μείνουν. Ο ρυθμός με τον οποίο θα χαθούν τα κιλά σε κάθε άνθρωπο, είναι πολυπαραγοντικός. Και ελπίζω, εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το άρθρο να ξέρεις ήδη ότι το πόσα κιλά ζυγίζεις δεν σε κάνει ούτε καλύτερο, ούτε πιο σπουδαίο άνθρωπο. Δεν είσαι αυτό το νούμερο! Εννοείται ότι μπορείς πάντα να προσπαθείς για το καλύτερο. Αλλά αυτό το καλύτερο, το ορίζεις εσύ! Με δικά σου κριτήρια και όχι με τα κριτήρια της κοινωνίας.
Αγάπα τον εαυτό σου για όσα είναι, για όσα προσφέρει καθημερινά, για όσα κάνει για να σε προστατέψει, και πίστεψέ με, όλα τα υπόλοιπα να έρθουν μόνο και μόνο επειδή θα υπάρχει ειρήνη με το μέσα σου!
